LC9 - ROZDZIAŁ.V.

Ohayo Miśki <3
uhuhu to już piąty rozdział.Szybko idzie. :) Dziękuje wszystkim za komentarze one bardzo mnie motywują ;) 





Obudziłam się i otworzyłam szeroko oczy. Przeciągnęłam się i rozejrzałam po pokoju. Chwila moment. Czy przypadkiem kiedy  zasypiałam obok mnie nie leżał J-Hyo? Miałam zamiar wychodzić już z łóżka i iść szukać chłopaka,gdyż drzwi do pokoju się otworzyły. Moja reakcja na nie była natychmiastowa. Położyłam się z powrotem i przykryłam twarz kołdrą. Słyszałam jak chłopak się śmieje.
- wiem,że już nie śpisz. -powiedział chłopak próbując ściągnąć mi kołdrę z twarzy.
Gdy już dokonał swojego celu z powrotem usiadłam na łóżko i spojrzałam na chłopaka.
-wstawaj i chodź na śniadanie. -powiedział J-Hyo i opuścił pokój. 
Opadłam na łóżko i zakryłam głowę poduszką. Nie chciało mi się dziś nic i jeszcze ten okropny ból głowy. Zapowiadał się koszmarny dzień. Podniosłam się z łóżka i powlokłam się w żółwim tempie do łazienki. Tam wzięłam szybki prysznic,pokręciłam delikatnie włosy i zrobiłam makijaż żeby ludzi nie straszyć. Następnie ubrałam się w swój ulubiony dres i wyszłam z łazienki. 
Poszłam na świetlice,gdzie ku mojemu zdziwieniu była tam reszta. Z każdym się przywitałam i się rozejrzałam. Zobaczyłam że na stole leżą tosty,które uwielbiałam.
Naładowałam sobie na talerz i usiadłam obok przyjaciółki. Zjadłam je w parę minut.
-coś się stało? jakoś dziwnie się zachowujecie. -oznajmiłam patrząc na każdego z Nich
-aniyo .. -odparł King
-zdaje Ci się -uśmiechnęła się Seoi 
-chodź ze mną -powiedziałam i chwyciłam Seoi za rękę.
 Chciałam zaczerpnąć świeżego powietrza i na chwile zapomnieć o tym koszmarnym dniu, który jeszcze nie dobiegł końca a przy okazji pogadać sam na sam z przyjaciółką.
Weszłyśmy w jakiś lasek. Znalazłyśmy boisko do koszykówki. Było nieziemsko cicho i spokojnie,widać było że dawno tutaj nikt nie przychodził.Usiadłyśmy na ławce i zaczęłyśmy gadać. Gadałyśmy i wygłupiałyśmy się z jakąś dobrą godzinę. 
-patrz - powiedziała Seoi i wskazała palcem przed siebie.
 W kącie leżała piłka. Dziwne to bo oprócz nas nikogo tu nie było. Może ktoś zapomniał. 
 Seoi zeskoczyła z ławki i pobiegła w stronę piłki. Energicznie wzięła ją do rąk i zaczęła odbijać.
-gramy ? -spytała
- jasne - uśmiechnęłam się i podbiegłam do dziewczyny
 Grałyśmy do tego czasu aż nie padłyśmy. Dobrze się bawiłyśmy nawet nie zauważyłyśmy kiedy zrobiło się tak późno. Dobiegała godzina 16.  Spojrzałam w wyświetlacz telefonu i było kilka nieodebranych połączeń. Już wiedziałam o co chodzi.
-będzie ochrzan. Ja Ci to mówię. -zaśmiała się Seoi
Spojrzałam na dziewczynę i schowałam buzie w dłonie. Powolnym krokiem,nigdzie się nie spiesząc wróciłyśmy do obozowiska. Napotkałyśmy się na opiekunkę. 
-widzę że już lepiej się czujesz Seoi -powiedziała Pani i przyłożyła jej dłoń do czoła.
Patrzyłyśmy na nią ze zdziwieniem.. o co jej chodzi? Poszłyśmy poszukać chłopców.
Gdy już ich znaleźliśmy naskoczyli na Nas mówiąc że wszędzie Nas szukali i gdzie my się podziewałyśmy. Nie mogłam opanować śmiechu i wybuchłam śmiechem. Spojrzeli na mnie i mieli minę coś w stylu " a Tobie co ? " .
- musiałyśmy Was kryć bo opiekunka Was szukała -wyskoczył z tekstem AO
- dlatego King wymyślił to że Seoi się źle czuła i zostałyście w pokoju. -powiedział E.Den
-tak to byście miały opieprz za opuszczenie terenu bez jej zgody - zaśmiał się AO
-e tam.. -mruknęła Seoi i przytuliła E.Den'a
E.Den chwycił Seoi za rękę i pociągnął ją za sobą.
-teraz Wy Nas kryjcie -zaśmiał się E.Den i odeszli.
-teraz bierzemy się szybko do roboty -powiedziałam


* PERSPEKTYWA SEOI *
- Oppa! Gdzie Ty mnie ciągniesz?! -krzyknęłam
- Nie wyrywaj się. Po prostu mi zaufaj. - powiedział ciągnąc cię dalej.
- Przecież Ci ufam. -oznajmiłam
E.Den przystanął i lekko się uśmiechnął.
-już jesteśmy -powiedział 
- Oppa co to jest? -spytałam zdziwiona
- Otwórz -uśmiechnął się
 Nie zastanawiając się dłużej podeszłam i pociągnęłam za wstążkę,po czym zdjęłam pokrywę i wyciągnęłam wielkiego misia który trzymał serduszko na którym był napis "Saranghaeyo".
- Dziękuję Oppa! -krzyknęłam i przytuliłam się  do chłopaka
-Wszystkiego najlepszego ! -szepnął chłopak
-to już dziś? -spytałaś zaskoczona
-chodźmy zobaczyć ciąg dalszy atrakcji jakie dla Ciebie przygotowaliśmy. -uśmiechnął się.
- Przygotowaliśmy ? -powtórzyłaś i zrobiłaś wielkie oczy. Chłopak się tylko zaśmiał.

*PERSPEKTYWA YUMI (MOJA) *

Głowiliśmy się i troiliśmy się żeby wszystko wyszło idealnie i żebyśmy zdążyli. To miały być urodziny których Seoi nigdy nie zapomni.

-Wiecie jak ja się zmęczyłam tym przygotowywaniem - jęknęłam i się przeciągnęłam

 -wyrobiliśmy się w nie całą godzinę. -powiedział uradowany Jun

-to chyba Nasz rekord. -powiedział AO

-zaraz będą. E.Den mi napisał -wtrącił J-Hyo

 Zgasiliśmy światło i pochowaliśmy się wszyscy. Gdy drzwi się otworzyły było słychać głosy.

- Ej, a gdzie chłopcy i Yumi? - zapytała Seoi nic nie podejrzewając.

W mgnieniu oka światło w salonie zapaliło się i ze wszystkich stron wyskoczyliśmy krzycząc i sypiąc konfetti w stronę dziewczyny : Wszystkiego Najlepszego! 
Zaczęliśmy śpiewać "Sto Lat" . Nie wiem czy można było to nazwać śpiewaniem ale ważne że było. Z kuchni wyszła opiekunka z tortem urodzinowym na którym paliły się świeczki.
 -To dla mnie? Nie musieliście tego robić,bo ja mam urodziny za pół roku. -powiedziała dziewczyna
- ŻEE COOO?! - krzyknęli wszyscy
-Haha, żartuję. To najwspanialsze urodziny mojego życia. -powiedziała i ze szczęścia zaczęły spływać jej łzy po policzku.
Gdy już skończyliśmy "fałszować" Seoi podeszła i zdmuchnęła świeczki myśląc życzenie. 
-jakie miałaś marzenie? -wyrwał AO 
-nie mów bo się nie spełni -zaśmiała się opiekunka
Zaraz chłopcy rozkręcili całą imprezę.Chyba przez dwie godziny tańczyliśmy do"MaMa Beat". Darliśmy się,że pewnie całe sąsiedztwo Nas słyszało i  miało Nas dosyć..
Wszyscy tańczyli i śmiali się do rozpuku.
Bawiliśmy się do północy. Wszyscy byli tak zmęczeni że nie chciało Nam się nawet sprzątać. Zostawiliśmy ten bałagan i poszliśmy spać.